کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع....

         کاش روزی بنویسند به دیواربقیع: 

         “کارگران مشغول کاراند! احداث ضریح”

       کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع:

            “چند روزی مانده به اتمام ضریح”

        کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع:

          “مهدی فاطمه آید، تماشای ضریح”

        کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع:

              “عید امسال:نماز: صحن بقیع”

       کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع:

              “فلش راهنما،مرقد زهرای شفیع”

‏            ”به یقین یوسف ما آمدنی ست“

یاد آن روزی که.....

    

  یاد آن روزی که تختی و حیاطی داشتیم

        قل قل قوری و قلیان و بساطی داشتیم

        عطر آویشن، ردیف استکان های بلور

       زندگی شیرین تر از چای نباتی داشتیم

         مادری فیروزه تر از آسمان مخملی

       سایه ی مهر پدر، ظهر صلاتی داشتیم

    خانه ای گرچه کلنگی خالی از اندوه و غم

      باخبر از حال هم، شور و نشاطی داشتیم

         نم نم چنگ و رباب و گلنراقی و قمر

     هرشب جمعه که می شد سور و ساتی داشتیم

        نرده های غرق پیچک، پله پله اطلسی

         گام پاورچین و غرق احتیاطی داشتیم

      شرشر فواره روی رقص ماهی های حوض

        شور و شوق و خاطر پرانبساطی داشتیم

          ساده مثل آفتاب آمده از پشت کوه

        بی خجالت لهجه ی اهل د هاتی داشتیم

         حافظ از شاخه نباتش، سعدی از سیمین تنش

             فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتی داشتیم

          کارگردان! آنهمه عشق و صفا یادش بخیر

           آخر آن روزها ای کاش کاتی داشتیم

         عکس ما را قاب کن هرچند با گرد و غبار

           تا که خوشبختی بداند خاطراتی داشتیم